Arc-1 (Jun Ren)

Màu nền
Font chữ
Font size
Chiều cao dòng

CHAPTER-1.11
Zawgyi

Bernတံခါးကိုဖြင့္လိုက္ၿပီးဘထိုေနရာမွာေၾကာင္နဲ႔ပိုင္႐ွင္တို႔အိပ္ေပ်ာ္ေနတာကိုၾကည့္လိုက္သည္။ သူကlockerထဲက ဇာတ္လိုက္ရဲ႕အက်ႌထဲကို႐ွာေဖြလိုက္သည္။ (သူကspaကေပးတဲ့ဝတ္ရံုနဲ႔ သူ႔ရဲ႕အတြင္းခံကိုဘဲဝတ္ထားတာပါ)
ၿပီးေတာ့သူ႔ရဲ႕credit cardနဲ႔ကားေသာ့ကိုယူလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့သူေၾကာင္ရိွရာသို႔ေျခလွမ္း လွမ္းလိုက္ၿပီးသူ႔ရဲ႕လက္ကို ၂၅ကာရက္ေရႊသရဖူပံုစံနဲ႔အနီေရာင္လည္ပတ္ေပၚကိုေရႊ႔လိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္သူ႔ကိုထိန္႔လန္႔မႈျဖစ္သြားေစတာက ေၾကာင္ရဲ႕မ်က္လံုးက ႐ုတ္တရက္ပြင့္လာၿပီးသူု႔ကို႐ိုင္းစိုင္းၾကမ္းတမ္းစြာၾကည့္လာေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။ ၿပီးေတာ့ခ်က္ခ်င္းႀကီးသူ႔ရဲ႕ လက္ကိုကိုက္လိုက္ေလသည္။ သူနာက်င္စြာညည္းလိုက္ၿပီးေၾကာင္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္ေပမယ့္ ေၾကာင္ကသူ႔ကိုမလႊခဲ့ေခ်။ သူ႔ရဲ႕စိတ္ထဲမွာတုန္လႈပ္သြားခဲ့သည္။ ေၾကာင္ကအသံက်ယ္စြာေအာ္ဟစ္ေနတာျဖစ္လို႔သူ႔ရဲ႕သခင္က မည္သည့္အခ်ိန္မဆိုႏိုးလာႏိုင္သည္။ သူလြတ္ေျမာက္ဖို႔လိုသည္! တျခားေရြးခ်ယ္စရာမရိွေတာ့ဘဲ စားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့ေငြလင္ဗန္းကိုယူလိုက္ၿပီး ေၾကာင္ရဲ႕ေခါင္းေပၚကို႐ိုက္ခ်လိုက္သည္။
Queenကနာက်င္စြာညည္းလိုက္သည္!
systemကို ဇာတ္လိုက္ကိုခ်က္ခ်င္းႏိႈးဖို႔အမိန္႔ေပးလိုက္သည္!

ဇာတ္လိုက္ရဲ႕မ်က္လံုးေတြကခ်က္ခ်င္းပြင့္လာၿပီး
Queenကၾကမ္းျပင္ေပၚကိုက်ယ္ေလာင္စြာျပဳတ္က်သြားတာကိုေတြ႔လိုက္သည္။ အဲ့ဒီ့စက္ဆုတ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့သူကမ်ား သူမရဲ႕အစာအိမ္ရိွရာေနာကိုကန္ၿပီး ဂုတ္ကေနကိုင္ကာနရံကို ပစ္ေပါက္ျပီးသူမကိုနာက်င္ေအာင္လုပ္ရဲတယ္ေပါ့။ လႈပ္ေနဖို႔အခ်ိန္ေတာင္မရိွေတာ့လးဘဲ သူခ်က္ခ်င္းကိုအက်ႌဂုတ္ကေနဆြဲကိုင္လိုက္ၿပိီး သူ႔မ်က္ႏွာေပၚကိုသန္မာတဲ့ထိုးႏႈက္မႈနဲ႔အတူအခန္းရဲ႕တျခားတစ္ဖက္ကိုလြင့္ထြက္သြားေအာင္ လုပ္လိုက္သည္။ ဇာတ္လိုက္ကသူ႔ရဲ႕ပစၥည္းေတြကိုၾကမ္းျပင္ေပၚမွာေတြ႔လိုက္ရသည္။ သူပိုၿပီးေဒါသထြက္ရတာက ထိုသူခိုးကသူ႔ရဲ႕ေၾကာင္ေလးကိုႏွိပ္စက္တာကိုျဖစ္သည္။

သူအဝတ္အစားကိုအလ်င္အျမန္လဲဝတ္လိုက္ၿပီး ဝန္ထမ္းေတြကိုခ်က္ခ်င္းလွမ္းေခၚလိုက္သည္။ သူ႔ရဲ႕လူေတြကိုလည္းေခၚထားလိုက္သည္။

''မင္းလိုညစ္ပတ္တဲ့လူသားကမ်ား!!ငါ့ေၾကာင္ေလးကိုလုယက္ၿပီးနာက်င္ေအာင္လုပ္ရဲတယ္?! မင္းေသခ်င္ေနတာလား! ဒါဆိုငါမင္းကိုသတ္ေပးရမွာေပါ့!" သူေသြးစာမႈထဲတြင္နစ္ျမဳပ္သြားေလသည္။

Queenကအခုသူ႔ရဲ႕ဂ႐ုစိုက္မႈကိုလိုအပ္ေနသည္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္သူမကအရင္ဆံုးဒီေနရာမွာ ေသသြားေလာက္သည္။

*MEOW*

"Queen!!! ဘုရားေရ! Queenခနေလာက္ေတာင့္ခံထားပါအံုး! ကိုယ္မင္းကိုကူညီပါ့မယ္!"
ဇာတ္လိုက္ကသူမကို မလိုက္ေပမယ့္အဲ့တာက သူမကိုပိုၿပီးနာက်င္ေစသည္။ သူ႔ကိုသူမေဒါသတႀကီးဟစ္ေအာ္လိုက္သည္။ ဇာတ္လိုက္ရဲ႕လူေတြေရာရ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ သူတို႔ကတိရစာၦန္ဆရာဝန္နဲ႔ တြဲ၍င္လာေလသည္။ ဆရာဝန္က Queenကိုေဆးခန္းမသြားခင္စိတ္ညိမ္ေဆးကို အရင္ထိုးေပးလိုက္ေလသည္။ ဇာတ္လိုက္ကေတာ့စိုးရိမ္ေသာကေတြနဲ႔Queenကိုစိတ္ပူလို႔ေနသည္။ သူကသူခိုးဘက္ကိုေဒါသတႀကီးနဲ႔ နီရဲေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔ရဲ႕လူေတြကို ထိုသူကိုေသခ်ာကိုင္တြယ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕မွတ္ပံုတင္ကိုပါစစ္ခိုင္းလိုက္သည္။ စကၠန္႔အနည္းငယ္အတြင္းမွာဘဲ ဇာတ္လိုက္ကထိုလူကိုမွတ္မိသြားသည္။

"ငါခနေနမင္းဆီကိုျပန္လာခဲ့မယ္။ ငါ့ရဲ႕Queen ေလးအႏၱရာယ္မရိွေစဖို႔ဘဲဆုေတာင္းေနလိုက္။ မဟုတ္ရင္ငါကိုယ္တိုင္မင္းကို ငရဲပို႔ပစ္မယ္!"
က်ယ္ေလာင္ၿပီေတာ့လူသတ္သမားဆန္တဲ့အသံနဲ႔ေျပာလိုက္သည္။ သူကဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ ဆိုင္ပိုင္႐ွင္ေတြကို အင္အားနည္းစြာျပဳလုပ္လိုက္ၿပီး လွည့္ထြက္လာခဲ့သည္။

'ကံဆိုးမိုးေမွာင္ၾကၿပီ! ငါတို႔ရဲ႕ဘဝကေတာ့ကံဆိုးမိုးေမွာင္ၾကၿပီ!!!'

Queenကသက္သာသြားၿပီးသူမရဲ႕ကုတင္ေလးမွာၿငိမ္းခ်မ္းစြာအိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ ဇာတ္လိုက္ကဆရာဝန္ကို ရလဒ္အေျခအေနေလးေမးလိုက္သည္။

"သူမရဲ႕ေျခေထာက္နဲ႔ေက်ာ႐ိုးကအ႐ိုးေတြကေတာ့ က်ိဳးေနတယ္။ သူမရဲ႕ဘယ္ဘက္မ်က္စိကလည္း ေလာေလာဆယ္ျမင္ရအံုးမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ေဆးကိုပံုမွန္ေဆာင္ထားလိုက္ရင္ေတာ့သက္သာသြားမွာပါ။ ဒါေတြအားလံုးကိုလံုးဝေပ်ာက္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ နွစ္လေလာက္ေတာ့အခ်ိန္ေပးရလိမ့္မယ္။" ဆရာဝန္ကေျပာလိုက္သည္။

ဇာတ္လိုက္ရဲ႕မ်က္ႏွာကလံုးဝကိုေမွာင္မိုက္သြားသည္။ သူေဒါသလည္းထြက္စိတ္လည္းမေကာင္းျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ေၾကာင္ေလးကိုစိတ္ပူလို႔ေနသည္။ သူမနဲ႔သူမအားယုတ္မာတဲ့ထိုလူဆီမွ သူမ၏အစြမ္းအစေတြနဲ႔ကာကြယ္ေပးခဲ့တာေလ။ သူမဒီထပ္ပိုၿပီးသက္သာလာမွျဖစ္မယ္! သူမကေၾကာင္ငယ္ေလးဘဲ႐ွိေသးတာေလ! သူမကဘာေၾကာင့္အႏၱရာယ္ေတြနဲ႔ရင္ဆိုင္ရမွာလဲ?!
အကယ္၍သူ႔ေၾကာင္ေလးအတြက္အေစာင့္ခန္႔ဖို႔လိုေနၿပီဆိုလည္း ခန္႔ဖို႔ဘဲရိွေတာ့သည္။

"ငါသူမကိုေတြ႔ခ်င္တယ္။" သူေလးနက္စြာေျပာလိုက္သည္။ ဆရာဝန္ကေခါင္းညိမ့္လိုက္ၿပီး အခန္းဆီကိုေခၚသြားလိုက္သည္။ သူကသူမကိုေသးငယ္တဲ့incubatorထဲမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာအိပ္ေမာၾကေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ သူမရဲ႕လည္ပင္းနဲ႔ခႏၶာကိုယ္တစ္ေလ်ွာက္မွာပတ္တီးေတြရိွလို႔ေနသည္။ သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာကပိုၿပီးေတာ့မိႈင္းထိုင္းသြားၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္မွာအနက္ေရာင္ေအာ္ရာေတြနဲ႔ျပည့္လို႔လာသည္။

"ငါမင္းကို သူမရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ဆရာဝန္အျဖစ္ငွါးခ်င္တယ္။ သူမကိုက်န္းမာေရးျပန္ေကာင္းေအာင္လုပ္ဖို႔လိုတဲ့အရာမွန္သမ်ွလုပ္လိုက္။ ငါပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ဘဲေပးရေပးရဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ သူမကိုပိုေကာင္းလာေအာင္ဘဲလုပ္ေပးပါ။" သူကအမိန္ေပးလိုက္သည္။ ဆရာဝန္ကေလးနက္စြာ ေခါင္းညိမ့္လိုက္ၿပီးဇာတ္လိုက္ကိုအခန္းအျပင္ဘက္ကိုေခၚသြားလိုက္သည္။

လူတစ္ေယာက္မွမရိွတဲ့အခ်ိန္မွQueenကသူမရဲ႕မ်က္လံုးကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး သူမရဲ႕မ်က္လံုးမ်ားမွ မႈန္ဝါးမႈေၾကာင့္ျပန္မွိတ္လိုက္ရသည္။ ဒါေပမယ့္အဲ့တာကတစ္ခုမွမေကာင္းခဲ့ေပ။

'သူမဆဲဆိုလိုက္မိသည္။ ဒါကငါငတံုးလိုျဖစ္ေနခဲ့လို႔ျပန္ရလိုက္တာေပါ့' systemကႏွလံုးသားအမွတ္ကိုျပေနတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာဘဲသူမက သူမရဲ႕တံုးအမႈေတြအေပၚမွာသက္ပ်င္းခ်လိုက္သည္။

[သင္တကယ္ႀကီးကို၆၀ရာခိုင္ႏႈန္းကိုတက္သြားပါၿပီ။]

'နင့္ရဲ႕အသံကအဲ့ဒီ့နံပါတ္ကိုမယံုသလိုနဲ႔' သူမကသူမရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို လႈပ္ဖို႔လုပ္လိုက္ေပမယ့္ ႀကီးမားတဲ့နာက်င္မႈနဲ႔သာေတြ႔ဆံုလိုက္ရသည္။ သူအ႐ုွံးမေပးခင္အခ်ိန္မွာဘဲ နာက်င္စြာေအာ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့သက္ေတာင့္သက္သာမရိွတဲ့ အိပ္ယာမွာဘဲ လွဲေနရေတာ့သည္။

[ဟုတ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လံုးဝကိုမယံုႏိုင္တာပါ!]

'ကဲ အဲ့တာေတြကိုအသာထားလိုက္ပါ။ ငါအခုအရင္ဆံုးအိပ္ရမယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးပင္ပန္းေနၿပီ။'

CHAPTER-1.11
Unicode

Bernတံခါးကိုဖွင့်လိုက်ပြီးဘထိုနေရာမှာကြောင်နဲ့ပိုင်ရှင်တို့အိပ်ပျော်နေတာကိုကြည့်လိုက်သည်။ သူကlockerထဲက ဇာတ်လိုက်ရဲ့အကျႌထဲကိုရှာဖွေလိုက်သည်။ (သူကspaကပေးတဲ့ဝတ်ရုံနဲ့ သူ့ရဲ့အတွင်းခံကိုဘဲဝတ်ထားတာပါ)
ပြီးတော့သူ့ရဲ့credit cardနဲ့ကားသော့ကိုယူလိုက်သည်။ ပြီးတော့သူကြောင်ရှိရာသို့ခြေလှမ်း လှမ်းလိုက်ပြီးသူ့ရဲ့လက်ကို ၂၅ကာရက်ရွှေသရဖူပုံစံနဲ့အနီရောင်လည်ပတ်ပေါ်ကိုရွှေ့လိုက်သည်။ ဒါပေမယ့်သူ့ကိုထိန့်လန့်မှုဖြစ်သွားစေတာက ကြောင်ရဲ့မျက်လုံးက ရုတ်တရက်ပွင့်လာပြီးသူု့ကိုရိုင်းစိုင်းကြမ်းတမ်းစွာကြည့်လာသောကြောင့်ဖြစ်လေသည်။ ပြီးတော့ချက်ချင်းကြီးသူ့ရဲ့ လက်ကိုကိုက်လိုက်လေသည်။ သူနာကျင်စွာညည်းလိုက်ပြီးကြောင်ကိုတွန်းထုတ်လိုက်ပေမယ့် ကြောင်ကသူ့ကိုမလွှခဲ့ချေ။ သူ့ရဲ့စိတ်ထဲမှာတုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။ ကြောင်ကအသံကျယ်စွာအော်ဟစ်နေတာဖြစ်လို့သူ့ရဲ့သခင်က မည်သည့်အချိန်မဆိုနိုးလာနိုင်သည်။ သူလွတ်မြောက်ဖို့လိုသည်! တခြားရွေးချယ်စရာမရှိတော့ဘဲ စားပွဲပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ငွေလင်ဗန်းကိုယူလိုက်ပြီး ကြောင်ရဲ့ခေါင်းပေါ်ကိုရိုက်ချလိုက်သည်။
Queenကနာကျင်စွာညည်းလိုက်သည်!
systemကို ဇာတ်လိုက်ကိုချက်ချင်းနှိုးဖို့အမိန့်ပေးလိုက်သည်!

ဇာတ်လိုက်ရဲ့မျက်လုံးတွေကချက်ချင်းပွင့်လာပြီး
Queenကကြမ်းပြင်ပေါ်ကိုကျယ်လောင်စွာပြုတ်ကျသွားတာကိုတွေ့လိုက်သည်။ အဲ့ဒီ့စက်ဆုတ်ဖွယ်ကောင်းတဲ့သူကများ သူမရဲ့အစာအိမ်ရှိရာနောကိုကန်ပြီး ဂုတ်ကနေကိုင်ကာနရံကို ပစ်ပေါက်ပြီးသူမကိုနာကျင်အောင်လုပ်ရဲတယ်ပေါ့။ လှုပ်နေဖို့အချိန်တောင်မရှိတော့လးဘဲ သူချက်ချင်းကိုအကျႌဂုတ်ကနေဆွဲကိုင်လိုက်ပြိီး သူ့မျက်နှာပေါ်ကိုသန်မာတဲ့ထိုးနှုက်မှုနဲ့အတူအခန်းရဲ့တခြားတစ်ဖက်ကိုလွင့်ထွက်သွားအောင် လုပ်လိုက်သည်။ ဇာတ်လိုက်ကသူ့ရဲ့ပစ္စည်းတွေကိုကြမ်းပြင်ပေါ်မှာတွေ့လိုက်ရသည်။ သူပိုပြီးဒေါသထွက်ရတာက ထိုသူခိုးကသူ့ရဲ့ကြောင်လေးကိုနှိပ်စက်တာကိုဖြစ်သည်။

သူအဝတ်အစားကိုအလျင်အမြန်လဲဝတ်လိုက်ပြီး ဝန်ထမ်းတွေကိုချက်ချင်းလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ သူ့ရဲ့လူတွေကိုလည်းခေါ်ထားလိုက်သည်။

''မင်းလိုညစ်ပတ်တဲ့လူသားကများ!!ငါ့ကြောင်လေးကိုလုယက်ပြီးနာကျင်အောင်လုပ်ရဲတယ်?! မင်းသေချင်နေတာလား! ဒါဆိုငါမင်းကိုသတ်ပေးရမှာပေါ့!" သူသွေးစာမှုထဲတွင်နစ်မြုပ်သွားလေသည်။

Queenကအခုသူ့ရဲ့ဂရုစိုက်မှုကိုလိုအပ်နေသည်။ ဒါမှမဟုတ်ရင်သူမကအရင်ဆုံးဒီနေရာမှာ သေသွားလောက်သည်။

*MEOW*

"Queen!!! ဘုရားရေ! Queenခနလောက်တောင့်ခံထားပါအုံး! ကိုယ်မင်းကိုကူညီပါ့မယ်!"
ဇာတ္လိုက္ကသူမကို မလိုက်ပေမယ့်အဲ့တာက သူမကိုပိုပြီးနာကျင်စေသည်။ သူ့ကိုသူမဒေါသတကြီးဟစ်အော်လိုက်သည်။ ဇာတ်လိုက်ရဲ့လူတွေရောရ်လာတဲ့အခါမှာတော့ သူတို့ကတိရစာၦန်ဆရာဝန်နဲ့ တွဲ၍င်လာလေသည်။ ဆရာဝန္က Queenကိုဆေးခန်းမသွားခင်စိတ်ညိမ်ဆေးကို အရင်ထိုးပေးလိုက်လေသည်။ ဇာတ်လိုက်ကတော့စိုးရိမ်သောကတွေနဲ့Queenကိုစိတ်ပူလို့နေသည်။ သူကသူခိုးဘက်ကိုဒေါသတကြီးနဲ့ နီရဲနေတဲ့မျက်နှာနဲ့လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့ရဲ့လူတွေကို ထိုသူကိုသေချာကိုင်တွယ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့မှတ်ပုံတင်ကိုပါစစ်ခိုင်းလိုက်သည်။ စက္ကန့်အနည်းငယ်အတွင်းမှာဘဲ ဇာတ်လိုက်ကထိုလူကိုမှတ်မိသွားသည်။

"ငါခနနေမင်းဆီကိုပြန်လာခဲ့မယ်။ ငါ့ရဲ့Queen လေးအန္တရာယ်မရှိစေဖို့ဘဲဆုတောင်းနေလိုက်။ မဟုတ်ရင်ငါကိုယ်တိုင်မင်းကို ငရဲပို့ပစ်မယ်!"
ကျယ်လောင်ပြီတော့လူသတ်သမားဆန်တဲ့အသံနဲ့ပြောလိုက်သည်။ သူကဝန်ထမ်းတွေနဲ့ ဆိုင်ပိုင်ရှင်တွေကို အင်အားနည်းစွာပြုလုပ်လိုက်ပြီး လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်။

'ကံဆိုးမိုးမှောင်ကြပြီ! ငါတို့ရဲ့ဘဝကတော့ကံဆိုးမိုးမှောင်ကြပြီ!!!'

Queenကသက်သာသွားပြီးသူမရဲ့ကုတင်လေးမှာငြိမ်းချမ်းစွာအိပ်ပျော်နေသည်။ ဇာတ္လိုက္ကဆရာဝန္ကို ရလဒ်အခြေအနေလေးမေးလိုက်သည်။

"သူမရဲ့ခြေထောက်နဲ့ကျောရိုးကအရိုးတွေကတော့ ကျိုးနေတယ်။ သူမရဲ့ဘယ်ဘက်မျက်စိကလည်း လောလောဆယ်မြင်ရအုံးမှာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့်ဆေးကိုပုံမှန်ဆောင်ထားလိုက်ရင်တော့သက်သာသွားမှာပါ။ ဒါတွေအားလုံးကိုလုံးဝပျောက်သွားမယ်ဆိုရင်တော့ နှစ်လလောက်တော့အချိန်ပေးရလိမ့်မယ်။" ဆရာဝန်ကပြောလိုက်သည်။

ဇာတ်လိုက်ရဲ့မျက်နှာကလုံးဝကိုမှောင်မိုက်သွားသည်။ သူဒေါသလည်းထွက်စိတ်လည်းမကောင်းဖြစ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ကြောင်လေးကိုစိတ်ပူလို့နေသည်။ သူမနဲ့သူမအားယုတ်မာတဲ့ထိုလူဆီမှ သူမ၏အစွမ်းအစတွေနဲ့ကာကွယ်ပေးခဲ့တာလေ။ သူမဒီထပ်ပိုပြီးသက်သာလာမှဖြစ်မယ်! သူမကကြောင်ငယ်လေးဘဲရှိသေးတာလေ! သူမကဘာကြောင့်အန္တရာယ်တွေနဲ့ရင်ဆိုင်ရမှာလဲ?!
အကယ်၍သူ့ကြောင်လေးအတွက်အစောင့်ခန့်ဖို့လိုနေပြီဆိုလည်း ခန့်ဖို့ဘဲရှိတော့သည်။

"ငါသူမကိုတွေ့ချင်တယ်။" သူလေးနက်စွာပြောလိုက်သည်။ ဆရာဝန်ကခေါင်းညိမ့်လိုက်ပြီး အခန်းဆီကိုခေါ်သွားလိုက်သည်။ သူကသူမကိုသေးငယ်တဲ့incubatorထဲမွာ ငြိမ်းချမ်းစွာအိပ်မောကြနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမရဲ့လည်ပင်းနဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်လျှောက်မှာပတ်တီးတွေရှိလို့နေသည်။ သူ့ရဲ့မျက်နှာကပိုပြီးတော့မှိုင်းထိုင်းသွားပြီးတော့ သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်မှာအနက်ရောင်အော်ရာတွေနဲ့ပြည့်လို့လာသည်။

"ငါမင်းကို သူမရဲ့ကိုယ်ပိုင်ဆရာဝန်အဖြစ်ငှါးချင်တယ်။ သူမကိုကျန်းမာရေးပြန်ကောင်းအောင်လုပ်ဖို့လိုတဲ့အရာမှန်သမျှလုပ်လိုက်။ ငါပိုက်ဆံဘယ်လောက်ဘဲပေးရပေးရဂရုမစိုက်ဘူး။ သူမကိုပိုကောင်းလာအောင်ဘဲလုပ်ပေးပါ။" သူကအမိန်ပေးလိုက်သည်။ ဆရာဝန္ကေလးနက္စြာ ခေါင်းညိမ့်လိုက်ပြီးဇာတ်လိုက်ကိုအခန်းအပြင်ဘက်ကိုခေါ်သွားလိုက်သည်။

လူတစ်ယောက်မှမရှိတဲ့အချိန်မှQueenကသူမရဲ့မျက်လုံးကိုဖွင့်လိုက်ပြီး သူမရဲ့မျက်လုံးများမှ မှုန်ဝါးမှုကြောင့်ပြန်မှိတ်လိုက်ရသည်။ ဒါပေမယ့်အဲ့တာကတစ်ခုမှမကောင်းခဲ့ပေ။

'သူမဆဲဆိုလိုက်မိသည်။ ဒါကငါငတုံးလိုဖြစ်နေခဲ့လို့ပြန်ရလိုက်တာပေါ့' systemကနှလုံးသားအမှတ်ကိုပြနေတဲ့အချိန်အတွင်းမှာဘဲသူမက သူမရဲ့တုံးအမှုတွေအပေါ်မှာသက်ပျင်းချလိုက်သည်။

[သင်တကယ်ကြီးကို၆၀ရာခိုင်နှုန်းကိုတက်သွားပါပြီ။]

'နင့်ရဲ့အသံကအဲ့ဒီ့နံပါတ်ကိုမယုံသလိုနဲ့' သူမကသူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို လှုပ်ဖို့လုပ်လိုက်ပေမယ့် ကြီးမားတဲ့နာကျင်မှုနဲ့သာတွေ့ဆုံလိုက်ရသည်။ သူအရုှံးမပေးခင်အချိန်မှာဘဲ နာကျင်စွာအော်လိုက်သည်။ ပြီးတော့သက်တောင့်သက်သာမရှိတဲ့ အိပ်ယာမှာဘဲ လှဲနေရတော့သည်။

[ဟုတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လုံးဝကိုမယုံနိုင်တာပါ!]

'ကဲ အဲ့တာတွေကိုအသာထားလိုက်ပါ။ ငါအခုအရင်ဆုံးအိပ်ရမယ်။ တော်တော်လေးပင်ပန်းနေပြီ။'

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen4U.Pro