Unicode
CHAPTER -1.4

Hostလေးနိုးလာတဲ့အချိန်မှာတော့ system ကလိုင်းပေါ်ပြန်တက်လာပြီဖြစ်သည်။ ပြီးတော့systemလေးမှာတော့ခက်ခက်ခဲခဲနဲ့ သူ့ရဲ့hostကိုနှိုးလို့နေခဲ့တာဖြစ်သည်။

[Host! သင်ကဒီကမ္ဘာမှာကြောင်မလေးဘဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒါနဲ့hostနတ်ဝိဇ္ဇာအတတ်များတတ်ထားလား!? ဇာတ်လိုက်ရဲ့နှလုံးသားအမှတ်ကအပြာရောင်အဆင့်ကိုရောက်သွားပြီ!!! hostကအရမ်းလန်းတာဘဲ! ဒီsystem လေးမှာ ကြက်သီးတောင်ထတယ်]

'ဘာသောက်ကျိုးနည်းစကားတွေပြောနေတာလဲဟ?! အပြာရောင်အဆင့်?! ငါကအစကတည်းက အဲ့ဇာတ်လိုက်ကောင်ကိုမုန်းနေတာကြီးကို! အဲ့ကောင်ကဘာထဖြစ်တာလဲဟ?!' သူတွေးနေတဲ့အချိန်မှာတော့ သူ့ရဲ့မျက်နှာကပြောင်းသွားကာ သူ့ရဲ့‌ကြောင်မျက်နှာလေးကအရမ်းကိုထူးဆန်းပြီးချစ်စရာကောင်းတဲ့ပုံဖြစ်နေလေသည်။

[ဝါး...hostရေ! အပြာရောင်အဆင့်ကတဖြည်းဖြည်းနဲ့ အဆင့်တက်လာပြီ! 20%...23...25%! ဒီဇာတ်လိုက်ရဲ့အားနည်းချက်က‌ ကြောင်များဖြစ်နေမလား?!] Systemလေးကတော့ဇာတ်လိုက်ကိုသံသယတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်လို့နေသည်။

ခနအကြာမှာတော့systemကသူ့ကို
ဇာတ်လိုက်ကသူ့ကိုယူဆောင်ဖို့ အကြံအစည်ရှိနေခဲ့ပြီး သူ့(Jun Ren)ရဲ့ပြောင်သလင်းခါနေတဲ့ရုံးခန်းထဲကိုလည်းကြောင်ရဲ့ပစ္စည်းတွေကိုထပ်ဖြည့်နေတဲ့အချိန်အတွင်းမှာ အိမ်ဖော်နဲ့လိုအပ်ချက်အနည်းလောက်ကတော့သူ့အတွက်လိုအပ်နေကြောင်းစဉ်းစားနေသည်ကို ပြောလာတဲ့အချိန်မှာတော့ သနားစရာ hostလေးကတော့ပေါက်ကွဲလာခဲ့သည်။

'အရှက်မရှိကောင်! အနှောက်အယှက်ပေးလိုက်တာ!'

[Host! စိတ်ထိန်းပါဦးhost! ဇာတ်ကြောင်းတွေအရ ဒီနေ့စမှာဖြစ်တဲ့အတွက်hostအနေနဲ့ ဇာတ်လိုက်ကိုဇာတ်လိုက်မဆီမှာ စိတ်ခံစားချက်တွေရှိမလာအောင် တားဆီးပါ! သင့်ရဲ့missionကရှိနေတုံးပါဘဲ!] systemလေးကသူ့ကိုစိတ်လျော့ဖို့ပြောနေတဲ့အတွက်ကြောင့်သူလက်ခံလိုက်သည်။

'ကောင်းပြီ! အဲ့တာကငါအသက်အရှင်နိုင်ဖို့အတွက်လုပ်မှရမယ်ဆိုလည်းမင်းပြောတဲ့အတိုင်းငါလုပ်လိုက်မယ်။ ငါတို့ဒီအနှောက်အယှက်လူသားကြီးကိုတလျောက်လုံး စောင့်ကြည့်ကြတာပေါ့!'

(A/N:ဒီကစပြီးhostကကြောင်မလေးဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့်မို့ သူမလို့ဘဲသုံးသွားပါမယ်‌)

သူမအပ်ယာပေါ်မှခုန်ချလိုက်ပြီးသူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုအကြောဆန့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်နေပြီဖြစ်တဲ့အိမ်ဖော်မလေးဆီကိုသွားလိုက်ပြီးချစ်စရာကောင်းတဲ့အသံလေးကိုအိပ်ခန်းထဲမှာထွက်ပေါ်လာစေခဲ့သည်။

'ငါ့ကိုကူညီပါအုံး! ငါ့ကိုရေချိုးပေး! အစာလဲကျွေး! ငါ့ကိုပွတ်သပ်ပေး! လာစမ်းပါ!'
သူမရဲ့missionနဲ့တနေ့တာကိုသူမ စောင့်မနေချင်တော့ပေ။

ဒါပေမယ့်မကြာလိုက်ပါဘူးသူမရဲ့နောက်ကွယ်မှတစ်စုံတစ်ယောက်၏ ကြီးမားကြံ့ခိုင်တဲ့လက်မောင်း‌တွေထဲ အချီခံလိုက်ရပြီးရေချိုးခန်းထဲသို့ ခေါ်ဆောင်သွားခံလိုက်ရသည်။ အဲ့နောက်သူမကပူနွေးနေတဲ့ရေချိုးကန်ထဲကိုရောက်သွားခဲ့ရသည်။ သူမတကယ်အံ့ဩသွားခဲ့ရသည်။

'ဒီဇာတ်လိုက်ကောင်ကတော့! ငါ့ကိုညင်ညင်သာသာလေးဂရုစိုက်စမ်းပါဟာ! ငါက တိရစ္ဆာန်လူမဟုတ်ဘူးဟ!'

သူမရေချိုးခန်းရဲ့အခြားတဖက်ဆီကိုပြေးသွားပြီးဇာတ်လိုက်ကိုမုန်းတဲ့အကြည့်နဲ့ ကြည့်နေလိုက်ပြီး အရှက်မရှိတဲ့လူကြီးကတော့ သူမရဲ့ဖော်ပြမှုကိုတောင်တချက်ကလေးမှအာရုံမစိုက်ခဲ့ပေ။ ပြီးတော့သူ့ရဲ့အဝတ်တွေကိုလည်းသူမရှေ့မှာတင်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။

'ဒီဖေ-! အိုး! ဒါအလွဲသုံးစားလုပ်တာဘဲ! ငါ့ကို ကိုယ်ထိလက်ရောက်အနှောက်အယှက်ပေးတာဘဲ! တစ်ယောက်ယောက်လောက်ငါ့ကိုထွက်ခွင့်ပေးကြပါ!!!'

သူမဒီသားရဲ၏ ရန်ကနေထွက်ခွာရန် အပူတ
ပြင်းဖြင့်တံခါးကိုကုတ်ခြစ်နေခဲ့သည်။ သူမလုံးဝမအောင်မြင်ခဲ့ပါ။ ဇာတ်လိုက်က သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုရင်းနှီးစွာပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး သူမကိုဆပ်ပြာတိုက်ပေးနေလိုက်သည်။

'ကိုယ်တီးလုံးကောင်! ငါ့ကိုသွားခွင့်ပေး!! ငါကအပျိုစင်လေးဘဲရှိသေးတယ်! ငါကြောင်မဟုတ်ဘူး!!!! ငါ့မျက်လုံးတွေ! ငါ့မျက်လုံးတွေ!!!!' သူမ၏စိတ်ထဲတွင်အလွန်စိတ်ပျက်ဖွယ်ငိုကြွေးမြည်တမ်းမှုများကိုသူမရဲ့မျက်နှာပေါ်မှာဖော်ပြလို့နေသည်။ ဒါပေမယ့်အဲ့တာကဇာတ်လိုက်အတွက်နားမလည်နိုင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

'ဒီကြောင်လေးကအရမ်းချစ်စရာကောင်းတာဘဲ။ သူမရဲ့အပြာရောင်ဖျော့ဖျော့လေးဖြစ်နေတဲ့မျက်လုံးတွေကလည်းအရမ်းကြည့်လို့ကောင်းလိုက်တာ။ အမ်-ဒီလောက်ဆိုရပြီထင်တယ်။ မဟုတ်ရင်သူမအအေးပတ်သွားအုံးမယ်။' Jun Renရေချိုးကန်ထဲကနေထရပ်လိုက်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်လုံးကိုမျက်နှာသုတ်ပုဝါဖြင့်ရစ်ပတ်လိုက်သည်။ ပြီးတာနဲ့ကြောင်လေးကိုရေခြောက်သွားသည်အထိဂရုတစိုက်သုတ်ပေးလိုက်သည်။

ဇာတ်လိုက်ကသူမကိုဂရုတစိုက်ဖြင့်အားလုံးကိုနူးညံသိမ်‌မွေ့စွာပွတ်သပ်မှ သူမသူ့ကိုယ်သူနေလို့ကောင်းကြောင်းခံစားတတ်သွားသည်။ 'အမ်...အရမ်းကောင်းတာဘဲ! ဇာတ်လိုက်ကောင်ကြီးရဲ့! ငါ့ကိုကောင်းကောင်းဆက်ဆံပေး! ဒါဆိုငါလည်းနင့်ကိုပြန်ကောင်းပေးမယ်!' host‌ကတော့သူမရဲ့မျက်နှာကိုမပွတ်သပ်ခင်ကတော့ သူ့ရဲ့အစီအစဉ်တွေကိုဆန့်ကျင်ဖို့စဉ်းစားလိုက်ပါသေးသည်။
ဇာတ်လိုက်ကတော့သူ့ရဲ့နှလုံးသားကစိတ်လှုပ်ရှားနေပြီး သူအထူးဂရုစိုက်နေရသည်။ ပြီးတာနဲ့ကြောင်လေးကိုသူ့ရဲ့လက်မောင်းအတွင်းကိုညင်ညင်သာသာနဲ့ထည့်လိုက်ပြီး
သူ့ရဲ့ဗီဒိုရှေ့သို့အဝတ်ဝတ်ရန်သွားလိုက်သည်။ Jun Ren ဘောင်းဘီကိုဝတ်ဆင်လိုက်ပြီးသူ့ရဲ့မျက်မှန်ကို အိတ်ကပ်ထဲမှာချိတ်လိုက်ကာကြောင်လေးကိုဂရုတစိုက်နဲ့ပွေ့ချီလိုက်ပြီး သူမရဲ့အမွှေးလေးတွေက်ိုညင်သာစွာပွတ်တိုက်ပေးရင်နဲ့အိမ်တော်ထိန်းနဲ့အိမ်ဖော်တွေကို သူတို့အတွက်အကောင်းဆုံးအသားကိုပြင်ဆင်ပေးထားရန်မှာလိုက်သည်။

'ဒါကဇိမ်ခံကားကြီးမဟုတ်ဘူးလား? အရမ်းမိုက်တာဘဲ' သူမကောင်းမွန်စွာနဲ့ဂရုစိုက်ခံရတယ်။ကောင်းမွန်စွာနဲ့ကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်ခံရတယ်။ သူမတော်တော်ကိုကျေနပ်ပါသည်။ သူမဇာတ်လိုက်ရဲ့ဈေးကြီးလွန်းလှတဲ့ဇိမ်ခံကားရဲ့အတွင်းထဲကိုရောက်တော့ ခရီးသည်ထိုင်တဲ့နေရာမှာရွှေနံရံနဲ့အတူအနီရောင် အပျော့စားထိုင်ခုံတွေရှိနေခဲ့သည်။ သူမဇာတ်လိုက်ကိုပဟေဠိဆန်စွာကြည့်လိုက်မိသည်။ ဇာတ်လိုက်ကတော့ သူ့ရဲ့ကုမ္ပဏီအဆောက်အအုံဆီသို့ မောင်းလာလိုက်တော့သည်။

သူတို့အဓိကရုံးခန်းထဲကိုရောက်လာချိန်မှာတော့hostကတကယ်ကို ထူးဆန်းနေခဲ့ပြီ။

'ဒါကရုံးခန်းလားဒါမှမဟုတ်ဘာကြီးလဲ'
သူမအစိမ်းရောင်ရှိတဲ့ဖျာဆီကိုသွားလိုက်ပြီး ကြောင်ရဲတိုက်ကြီးကိုသူမကြည့်လိုက်သည်။
ကြောင်အစားအစာ၊ သောက်ရေခွက်၊ အရုပ်တွေနဲ့ကြောင်ပစ္စည်းပစ္စယတွေ။ ကြောင်ရဲ့လိုအပ်ချက်အားလုံးနဲ့အတူ ကစားချင်တဲ့အရာတွေကအဲ့မှာရှိလို့နေသည်။

ဇာတ်လိုက်ကတော့သူ့ကြောင်လေးရဲ့တုံပြန်ချက်ကိုစောင့်ကြည့်လို့နေသည်။ ကြောင်ကိုကြည့်ရတာတနည်းနည်းနဲ့အဲ့ဩသွားပုံရတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲ? အဲ့တာကအရမ်းကို... အပန်းရောင်တွေများနေလို့လား?

'ဇာတ်လိုက်ရေ မင်းကငါ့ကိုတကယ်အလေးပေးဆက်ဆံတာဘဲ။'
သူမကြောင်ရဲတိုက်ပေါ်ကို ခုန်တက်လိုက်ပြီး ဇာတ်လိုက်ကိုကြည့်နေလိုက်သည်။ သူမကကြောင်ရဲတိုက်ရဲ့ထိပ်ဆုံးမှာလှဲအိပ်လို့နေလိုက်ပြီဖြစ်ပြီး ဇာတ်လိုက်ကတော့သူ့ရဲ့အလုပ်ပေါ်တွင်အာရုံရောက်နေခဲ့တာဖြစ်သည်။ သူ့ရဲ့ချစ်စရာကောင်းတဲ့‌ကြောင်လေးကတော့ သူ့ကိုအသားစားကြောင်ကဲ့သို့ကြည့်နေတာတွေ့တော့သူ့ရဲ့ခံစားချက်တွေက မြင့်တက်သွားပြီးကောင်းကင်ထိတောင်ရောက်သွားသလိုဖြစ်သွားသည်။

'ငါသိနေတယ်! ငါကအရမ်းချောအရမ်းခန့်တယ်ဆိုတာ။ ငါ့ရဲ့ကြောင်လေးကတောင် ငါ့ရဲ့အကြည့်ငါ့ရဲ့ရုပ်ရည်ကိုမခံနိုင်ဘူးဆိုတာငါသိတာပေါ့။'

(A/N:ဂုဏ်ဆာနေတာများ ဟိုကသူ့ကိုအဖတ်တောင်မလုပ်တာကို)

ဇာတ်လိုက်ကပြန်ပြီးတော့သူ့ရဲ့အလုပ်တွေကိုစတင်လိုက်သည်။ hostကတော့သူ့ရဲ့systemကနေပြီးဇာတ်လိုက်မဘယ်မှာရှိတယ်ဆိုတာကို စောင့်ကြည့်နေတာဖြစ်သည်။ သူမကလက်ရှိထိပ်တန်းပြိုင်ပွဲဝင် အယောက် ၁၀၀ရဲ့တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုပွဲကို သွားရန်စီစဉ်နေတာဖြစ်သည်။

သူမထင်ထားသလိုဘဲဒီနေ့အတွက်အစီအစဉ်ကသင့်တော့နေခဲ့သည်။ ဇာတ်လိုက်ရဲ့လက်ထောက်အထဲဝင်လာပြီးရလဒ်အကြောင်းကိုပြောပြလို့နေသည်။ ယုတ်မာတဲ့အကြံအစည်တစ်ခုကသူမရဲ့အတွေးထဲကိုရုတ်တရက်ရောက်လို့လာသည်။

"System"

[ပြောပါ host?]

"ငါတို့ဇာတ်လိုက်မကို စပြီးကစားကြရအောင်"
သူမကလူယုတ်မာဆန်တဲ့အပြုံးကိုသူမရဲ့အမြီးကိုလှုပ်ရမ်းနေလျက်နဲ့ပြုံးလိုက်သည်။

[အ-အာ?! h-host! သင့်ရဲ့missionက!]
systemလေးမှာတော့သူ့ရဲ့hostကိုနားမလည်နိုင်တော့ချေ။

"မှာယွင်းတဲ့မျှော်လင့်ချက်တွေ ပေးခံရတာထက်ဘယ်အရာမှ ခါးခါးသီးသီးဖြစ်လောက်တဲ့အရသာမရှိဘူး။ ငါသူမရဲ့ပြိုင်ဆိုင်မှုတွေနဲ့သူမရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာတွေကိုတဖြည်းဖြည်းနဲ့ နင်းချေပြမယ်။ ဇာတ်လိုက်အပေါ်မှာရှိတဲ့ပုံရိပ်တွေ‌နဲ့ ဒီကမ္ဘာမှာရှိတဲ့သူမရဲ့ဩဇာလွှမ်းမိုးမှုနဲ့အတူ သူမရဲ့ဘဝကိုဖျက်ဆီးပြမယ်။ အဲ့တာက‌မကောင်းဘူးလား? သူမရဲ့အသက်ရှင်မှုကသေတာထက်အဆိုးဆုံးဖြစ်အောင်လုပ်ပြမယ်။" hostကအရူးတစ်ယောက်လိုရယ်လိုက်တာကသူမရဲ့ systemကိုအထိန့်အလန့်ဖြစ်သွားစေခဲ့သည်။

'ဒါက...ငါ့ရဲ့hostကဘာတွေဖြစ်သွားတာလဲ!!!!'

27.9.2020
Sun

####################

Voteလေးတွေလည်းနည်းနေတယ်နော်
မကြိုက်ကြလို့လား😳😳😳
အရင်ဘာသာပြန်တဲ့လူတွေလောက်တော့မကောင်းမှန်းသိပါတယ် cmtလေးတွေလည်းတယောက်မှမရေးကြတော့မကြိုက်ဘူးလို့ထင်မိတယ်။ cmtလေးတွေvoteလေးတွေများတော့ဘာသာပြန်ရတာအားရှိလို့ပါ😥😥

Zawgyi
CHAPTER- 1.4

Hostေလးႏိုးလာခ်ိန္မွာေတာ့systemကလိုင္းေပၚျပန္တက္လာၿပီျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ Systemလကခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔သူ႔ရဲ့hostကိုႏိႈးလို႔ေနခဲ့တာျဖစ္သည္။

[Host! သင္ကဒီကမ႓ာမွာေၾကာင္မေလးဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့နဲ႔hostနတ္ဝိဇၨာအတတ္ေတြမ်ားတတ္ထားတာလား?! ဇာတ္လိုက္ရဲ့ႏွလံုးသားအမွတ္ကအျပာေရာင္ အဆင့္ကိုေရာက္သြားၿပီ!!! hostကအရမ္းလန္းတာဘဲ! ဒီsystemေလးမွာၾကက္သီးေတာင္ထတယ္]

'ဘာေသာက္က်ိဳးနည္းစကားေတြလာေျပာေနတာလည္း!?အျပာေရာင္အဆင့္?! ငါအစကတည္းကအဲ့ဇာတ္လိုက္ေကာင္ကိုမုန္းေနတာႀကီးကို! အဲ့ေကာင္ကဘာထျဖစ္တာလဲဟ!?'
သူေတြးေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့မ်က္ႏွာကေျပာင္းသြားၿပီး သူ႔ရဲ့ေၾကာင္မ်က္ႏွာေလးကထူးဆန္းၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ပံုျဖစ္ေနေလသည္။

[ဝါး...hostေရ! အျပာေရာင္အဆင့္ကတျဖည္းျဖည္းအဆင့္တက္လာၿပီ! 20%...23...25%! ဒီဇာတ္လိုက္ရဲ့အားနည္းခ်က္က ေၾကာင္မ်ားျဖစ္ေနမလား?!] systemေလးကေတာ့ဇာတ္လိုက္ကိုသံသယေတြနဲ႔ စိုက္ၾကၫ့္လို႔ေနသည္။

ခနအၾကာမွာေတာ့systemကသူ႔ကို
ဇာတ္လိုက္ကသူ႔ကိုယူေဆာင္ဖို႔အႀကံအစည္ရိွေနခဲ့ၿပီး သူ႔(Jun Ren)ရဲ့ေျပာင္သလင္းခါေနတဲ့ရံုးခန္းကိုလည္း ေၾကာင္ရဲ့ပစၥည္းေတြက္ုထပ္ျဖၫ့္ေနတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာအိမ္ေဖာ္နဲ႔ လိုအပ္ခ်က္အနည္းငယ္ကေတာ့ သူ႔အတြက္လိုအပ္ေနေၾကာင္းစဉ္းစားေနသည္ကိုေျပာလာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သနားစရာhostေလးကေတာ့ ေပါက္ကြဲလာခဲ့သည္။

'အရွက္မရိွေကာင္! အေနွာက္အယွက္ေပးလိုက္တာ!'

[Host! စိတ္ထိန္းပါဦးhost! ဇာတ္ေၾကာင္းအရဒီေန့စမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ hostအေနနဲ႔ဇာတ္လိုက္ကိုဇာတ္လိုက္မဆီမွာစိတ္ခံစားခ်က္ ေတြရိွမလာေအာင္တားဆီးပါ! သင့္ရဲ့ missionကရိွေနတံုးပါဘဲ!] systemကသူ႔ကိုစိတ္ေလ်ာ့ဖို႔ေျပာေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူလက္ခံလိုက္သည္။

'ေကာင္းၿပီ! အဲ့တာကငါအသက္ရွင္ဖို႔အတြက္ လုပ္မွရမယ္ဆိုလည္းမင္း‌ေျပာတဲ့အတိုင္းငါလုပ္လိုက္မယ္။ ငါတို႔ဒီအေနွာက္အယွက္လူသားႀကီးကိုတေလ်ာက္လံုး ေစာင့္ၾကၫ့္ၾကတာေပါ့'

(A/N:ဒီကစၿပီးhostကေၾကာင္မေလးျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူမလို႔ဘဲသံုးသြားပါမယ္)
သူမအိပ္ယေပၚကေနခုန္ခ်လိုက္ၿပီးသူမရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကိုအေၾကာဆန႔္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့သူမနဲ႔ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အိမ္ေဖာ္မေလးဆီကိုသြားလိုက္ၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အသံေလးကိုအိပ္ခန္းထဲမွာ‌ထြက္ေပၚလာေစခဲ့သည္။

'ငါ့ကိုကူညီပါဦး! ငါ့ကိုေရခ်ိဳးေပး! အစာလည္းေကြၽး! ငါ့ကိုပြတ္သပ္ေပး! လာစမ္းပါ!'
သူမရဲ့missionနဲ႔တေန့တာကိုသူမေစာင့္မေနခ်င္ေတာ့ေပ။

ဒါေပမယ့္မၾကာလိုက္ပါဘူးသူမရဲ့ေနာက္ကြယ္မွတစ္စံုစေယာက္၏ ႀကီးမားႀကံ့ခိုင္တဲ့လက္ေမာင္းေတြထဲအခ်ီခံလိုက္ရၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ေခၚေဆာင္သြားခံလိုက္ရသည္။ အဲ့ဒီေနာက္သူမကပူေနြးေနတဲ့ေရခ်ိဳးကန္ထဲကိုေရာက္သြားခဲ့ရသည္။ သူမတကယ္အံ့ဩသြားရသည္။

'ဒီဇာတ္လိုက္ေကာင္ကေတာ့! ငါ့ကိုညင္ညင္သာသာေလးဂရုစိုက္စမ္းပါဟာ! ငါကတိရစၧာန္လူမဟုတ္ဘူး!'

သူမေရခ်ိဳးခန္းရဲ့တျခားတဖက္ဆီကိုေျပးသြားၿပီးဇာတ္လိုက္ကိုမုန္းတ့အၾကၫ့္နဲ႔ ၾကၫ့္ေနလိုက္ၿပီး အရွက္မရိွတဲ့လူႀကီးကေတာ့သူမရဲ့ေဖာ္ျပမွာကိုေတာင္တခ်က္ကေလးမွအာရံုမစိုက္ခဲ့ေပ။ ၿပီးေတာ့သူ႔ရဲ့အဝတ္ေတြကိုလည္း သူမေရ႔ွမွာတင္ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။

'ဒီေဖ-! အိုး! ဒါအလြဲသံုးစားလုပ္တာဘဲ! ငါ့ကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္အေနွာက္အယွက္ေပးတာဘဲ! တစ္ေယာက္ေယာက္ေလာက္ငါ့ကိုထြက္ခြင့္ေပးၾကပါ!!!'

သူမဒီသားရဲ၏ရန္ကေန ထြက္ခြာရန္အပူတျပင္းျဖင့္တံခါးကိုကုတ္ျခစ္ေနခဲ့သည္။ သူမလံုးဝမေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ။ ဇာတ္လိုက္ကသူမရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကိုရင္းႏွီးစြာေပြ့ဖက္လိုက္ၿပီး သူမကို ဆပ္ျပာတိုက္ေပးေနလိုက္သည္။

'ကိုယ္တီးလံုးေကာင္! ငါ့ကိုသြားခြင့္ေပး!! ငါကအပ်ိဳစင္ေလးဘဲရိွေသးတယ္! ငါေၾကာင္မဟုတ္ဘူး!!!! ငါ့မ်က္လံုးေတြ! ငါ့မ်က္လံုး
‌ေတြ!!!!' သူမ၏စိတ္ထဲတြင္ အလြန္စိတ္ပ်က္ငိုေႂကြးျမည္တမ္းမႈမ်ားကို သူမရဲ့မ်က္ႏွာေပၚမွာေဖာ္ျပလို႔ေနသည္။ ဒါေပမယ့္အဲ့တာက ဇာတ္လိုက္အတြက္နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ရသည္

'ဒီေၾကာင္ေလးကအရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာဘဲ။ သူမရဲ့အျပာေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့လးျဖစ္ေနတဲ့မ်က္လံုးေတြကလည္း အရမ္းၾကၫ့္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ အမ္-ဒီေလာက္ဆိုၿပီထင္တယ္။ မဟုတ္ရင္အေအးမိသြားအံုးမယ္။'
Jun Renေရခ်ိဳးကန္ထဲကေနထရပ္လိုက္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုမ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါျဖင့္ ရစ္ပတ္လိုက္သည္။ ၿပီးတာနဲ႔ေၾကာင္ေလးကို ေရေျခာက္သြားသည္အထိ ဂရုတစိုက္နဲ႔သုတ္ ေပးလိုက္သည္။

'အမ္...အရမ္းေကာင္းတာဘဲ! ဇာတ္လိုက္ေကာင္ႀကီးရဲ့! ငါ့ကိုေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံေပး! ဒါဆိုငါလည္းျပန္ေကာင္းေပးမယ္!'
hostေလးကေတာ့သူမရဲ့မ်က္ႏွာကိုမပြတ္သတ္ခင္ကေတာ့ သူ႔ရဲ့အစီအစဉ္ေတြကိုဆန႔္က်င္ဖို႔ စဉ္းစားလိုက္ပါေသးသည္။ဇာတ္လိုက္ကေတာ့ သူ႔ရဲ့ႏွလံုးသားဟာစိတ္လႈပ္ရႈား
ေနၿပီးသူအထူးဂရုစိုက္ေနရသည္။ ၿပီးတာနဲ႔ေၾကာင္ေလးကိုသူ႔ရဲ့လက္ေမာင္းအတြင္းကို ညင္ညင္သာသာနဲ႔ထၫ့္လိုက္ၿပီးသူ႔ရဲ့ဗီဒိုေရ႔ွသို႔ အဝတ္ဝတ္ရန္သြားလိုက္သည္။ Jun Renက ပိုလိုရွပ္အက်ႌနဲ႔ဂ်င္းေဘာင္းဘီကိုဝတ္ဆင္လိုက္ၿပီးသူ႔ရဲ့မ်က္မွန္ကို ေၾကာင္ေလးကိုဂရုတစိုက္ေပြ့ခ်ီလိုက္ၿပီးသူမရဲ့ အေမႊးေလးေတြကို ညင္သာစြာပြတ္တိုက္ေပးရင္းနဲ ႔အိမ္ေတာ့ထိန္းနဲ႔အိမ္ေဖာ္ေတြကို သူတို႔စားရန္အေကာင္းဆံုးအသားကိုျပင္ဆင္ေပးထားရန္မွာလိုက္သည္။

'ဒါကဇိမ္ခံကားႀကီးမဟုတ္ဘူးလား? အရမ္းမိုက္တာဘဲ' သူမေကာင္းမြန္စြာနဲ႔ဂရုစိုက္ခံရတယ္။ ‌ေကာင္းမြန္စြာနဲ႔ေကြၽးေမြးေစာင့္ေရွာက္ခံရတယ္။ သူမေတာ္ေတာ္ကို‌ေက်နပ္ပါသည္။ သူမဇာတ္လိုက္ရဲ့ေဈးႀကီးလြန္းလွတဲ့ဇိမ္ခံကားရဲ့ အတြင္းထဲကိုေရာက္ေတာ့ခရီးသည္ ထိုင္ခံုေနရာမွာေရႊနံရံနဲ႔အတူ အနီေရာင္အေပ်ာ့စားထိုင္ခံုေတြရိွေနခဲ့သည္။ သူမဇာတ္လိုက္ကိုပေဟဠိဆန္စြာၾကၫ့္လိုက္မိသည္။ ဇာတ္လိုက္ကေတာ့သူမကိုအဲ့ေနရာမွာသက္ေသာင့္သက္သာနဲ႔ခ်ေပးလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ့ကုမၸဏီအေဆာက္အအံုဆီသို႔ ေမာင္းလာလိုက္ေတာ့သည္။

သူတို႔အဓိကရံုးခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ့hostက တကယ္ကိုထူးဆန္းလို႔ေနခဲ့ၿပီ။

'ဒါကရံုးခန္းလားဒါမွမဟုတ္ရင္ဘာႀကီးလဲ?'
သူမအစိမ္းေရာင္ရိွတဲ့ဖ်ာဆီကိုသြားလိုက္ၿပီး ေၾကာင္ရဲတိုက္ႀကီးကိုသူမၾကၫ့္လိုက္သည္။ ေၾကာင္အစားအစာ၊ ေသာက္ေရခြက္၊ အရုပ္ေတြနဲ႔ေၾကာင္ပစၥည္းပစၥယေတြ။ ေၾကာင္ရဲ့လိုအပ္ခ်က္အားလံုးနဲ႔အတူ ကစားခ်င္တဲ့အရာေတြကအဲ့မွာရိွလို႔ေနသည္။

ဇာတ္လိုက္ကေတာ့ သူ႔ရဲ့ေၾကာင္ေလးရဲ့တုန႔္ျပန္ခ်က္ကိုေစာင့္ၾကၫ့္လို႔ေနသည္။ ေၾကာင္ကိုၾကၫ့္ရတာတနည္းနည္းနဲ႔အဲ့ဩသြားပံုရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ? အဲ့တာက...အပန္းေရာင္ေတြမ်ားေနလို႔လား?

'ဇာတ္လိုက္‌ေရ မင္းကငါ့ကိုတကယ္အေလးေပးဆက္ဆံတာဘဲ' သူမေၾကာင္ရဲတိုက္ေပၚကိုခုန္တက္လိုက္ၿပီး ဇာတ္လိုက္ကိုၾကၫ့္ေနလိုက္သည္။ သူမေၾကာင္ရဲတိုက္ရဲ့ထိပ္ဆံုးမွာလွဲအိပ္ေနလိုက္ၿပီျဖစ္ၿပီး ဇာတ္လိုက္ကေတာ့သူ႔ရဲ့အလုပ္ေပၚတြင္အာရံုေရာက္ေနခဲ့တာျဖစ္သည္။ သူ႔ရဲ့ခ်စ္စရာေပာင္းတဲ့ေၾကာင္ေလးကေတာ့ သူ႔ကိုအသားစားေၾကာင္ေလးကဲ့သို႔
စိုက္ၾကၫ့္ေနတာေတြ့ေတာ့ သူ႔ရဲ့ခံစားခ်က္ေတြက ျမင့္တက္သြားၿပီးေကာင္းကင္ထိေတာင္ေရာက္သြားသလိုျဖစ္သြားသည္။

'ငါသိေနတယ္! ငါကအရမ္းေခ်ာ အရမ္းခန႔္တယ္ဆိုတာ။ ငါ့ရဲ့ေၾကာင္ေလးကေတာင္ ငါ့ရဲ့အ‌ၾကၫ့္ငါ့ရဲ့ရုပ္ရည္ကိုမခံႏိုင္ဘူးဆိုတာ ငါသိတာေပါ့'

(A/N: ဂုဏ္ဆာေနတာဟိုကျဖင့္သူ႔ေတာင္အဖတ္မလုပ္တာကို)

ဇာတ္လိုက္ကျပန္ၿပီးသူ႔ရဲ့အလုပ္ေတြကိုစတင္လိုက္သည္။ hostကေတာ့သူ႔ရဲ့systemကေနၿပီး ဇာတ္လိုက္မဘယ္မွာရိွတယ္ဆိုတာကို ေစာင့္ၾကၫ့္ေနတာျဖစ္သည္။ သူမကလက္ရိွထိပ္တန္းၿပိဳင္ပြဲဝင္ အေယာက္၁၀၀ရဲ့ တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မႈပြဲကို သြားရန္စီစဉ္ေနတာျဖစ္သည္။

သူမထင္ထားသလိုဘဲ ဒီေန့အတြက္အစီအစဉ္ ကသင့္ေတာင္ေနခဲ့သည္။ ဇာတ္လိုက္ရဲ့လက္ေထာက္ကအထဲဝင္လာၿပီး ရလဒ္အေၾကာင္းကိုေျပာျပလို႔ေနသည္။ ယုတ္မာတဲ့အႀကံအစည္တစ္ခုက သူမရဲ့‌အေတြးထဲကိုရုတ္တရက္ေရာက္လို႔လာသည္။

"System"

[ေျပာပါ host]

"ငါတို႔ဇာတ္လိုက္မကိုစၿပီးကစားရေအာင္"
သူမကလူယုတ္မဆန္တဲ့အၿပံဳးကို သူမရဲ့အၿမီးကိုလႈပ္ရမ္းေနလ်က္နဲ႔ ၿပံဳးလိုက္သည္။

[အ-အာ?! h-host! သင့္ရဲ့missionက!]
Systemေလးမွာေတာ့သူ႔ရဲ့hostကိုနားမလည္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။

"မွားယြင္းတဲ့ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြေပးခံရတာထက္ ဘယ္အရာကမွခါးခါးသီးသီးျဖစ္ေလာက္တဲ့အရသာမရိွဘူး။ ငါသူမရဲ့ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြနဲ႔သူမရဲ့ဂုဏ္သတင္းေတြကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ နင္းေခ်ျပမယ္။ ဇာတ္လိုက္အေပၚမွာရိွတဲ့သူမရဲ့ပံုရိပ္ေတြနဲ႔ ဒီကမ႓ာေပၚမွာရိွတဲ့သူမရဲ့ ဩဇာလႊမ္းမိုးမႈေတြနဲ႔အတူသူမရဲ့ဘဝကိုဖ်က္ ဆီးျပမယ္။ အဲ့တာကမေကာင္းဘူးလား? သူမရဲ့အသက္ရွင္မႈက ‌ေသတာထက္အဆိုးဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္ျပမယ္။" hostကအရူးတေယာက္လိုရယ္လိုက္တာကသူမရဲ့systemကို အထိန္းအလန႔္ျဖစ္သြားေစခဲ့သည္။

'ဒါက...ငါ့ရဲ့hostက ဘာေတျြဖစ္သြားတာလဲ?!!!!'

27.9.2020
Sun

#####################